پرسشنامه دوسوگرایی نسبت به جنس مخالف (گلیک و فیسکه، 1996)

راهکارجامع مقابله با دوسوگرایی در رابطه: در حالی که او و جاستین در محافل با هم صحبت می کردند، اشک روی صورت شری جاری شد. آنها از ازدواج خود راضی نبودند، اما جایگزینی برای رها کردن آن غیرقابل دفاع به نظر می رسید.

چگونه می تواند گزینه شادتر باشد؟ آنها چندین دهه با هم بودند، بچه داشتند و زندگی مشترکی داشتند.

او فوراً می خواست که او ببیند که با استرس مزمن و منفی بافی خود در نقطه شکست است. جاستین هم ناراضی بود. او از اینکه شری اغلب خودش را کنار می‌کشید و از او عقب‌نشینی می‌کرد، ناامید بود و هر دو تنها بودند.

آنها در اتاق درمان من در یک بن بست نشستند. هر دوی آنها از سالها این مبارزه مداوم درد داشتند، احساس صدمه دیدگی، تنهایی و سوء تفاهم داشتند.

هر دوی آنها برای ساختار خانواده ای که با فرزندانشان داشتند ارزش قائل بودند. هیچ‌کدام نمی‌خواستند در قبال ایجاد اختلال در طلاق احساس «مسئولیت» کنند.

این چرخه‌ها می‌توانند غیرقابل تفکیک به نظر برسند، و ما به‌طور تصادفی می‌توانیم سال‌ها و سال‌ها در آن‌ها گیر بیفتیم، هرگز به سمت تغییر پیشرفت نکنیم، و در یک رابطه کم شادی و دوسوگرایانه تلاش کنیم.

با گذشت زمان، خود دوسوگرایی در مرکز توجه قرار می گیرد. تمرکز بر روی پویایی رابطه یا احتمال اتفاقی مثبت تر در آینده، چه با هم یا نه، متوقف می شود. در عوض، تمرکز به این سوال تبدیل می‌شود که “باید بمانم یا بروم؟”

بسیاری از زوج ها در این دوگانگی گیر می کنند، جایی که احساس می شود راه حل خوبی وجود ندارد، هیچ گزینه برنده ای وجود ندارد. شبیه شن های روان است. هر چه بیشتر تلاش می کنند راهی برای خروج پیدا کنند، منجلاب عمیق تر می شود.